اگر چشمان شما اشک کافی تولید نمی کند یا اگر اشک شما خیلی سریع تبخیر شود، ممکن است به سندرم خشکی چشم مبتلا باشید. درمان مناسب می تواند به شما در مدیریت و تسکین علائم کمک کند.
اشک به تمیز نگه داشتن چشم ها کمک می کند و خطر ابتلا به عفونت چشم را کاهش می دهد. بدون اشک کافی، چشمان شما ممکن است این موارد را تجربه کنند:
- نیش زدن
- سوزش
- تاری دید
- خارش
- حساسیت به نور
- درد و ناراحتی
خشکی چشم نیز ممکن است باعث مشکلات بینایی شما شود.
بر اساس گزارشهای موثق، خشکی چشم می تواند عملکرد بینایی را کاهش دهد و با تداخل در بهره وری و رفاه عاطفی شما بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی بگذارد.
در برخی موارد، خشکی شدید چشم ممکن است باعث شود:
- زخم قرنیه
- اسکار
- نابینایی دایمی
خشکی چشم یک بیماری شایع است. تقریباً 16.4 میلیون بزرگسال،در ایالات متحده تشخیص خشکی چشم را دریافت کرده اند، در حالی که 6 میلیون نفر دیگر ممکن است بدون تشخیص، علائم داشته باشند.
علائم خشکی چشم:
علائم شایع سندرم چشم خشک می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خارش یا سوزش
- تاری دید
- سرخی
- حساسیت به نور
- چشمان اشک آلود
- ترشح موکوس
- احساس وجود شن در چشمان شما
- احساس ناراحتی هنگام مطالعه یا استفاده طولانی مدت از کامپیوتر
دکتر لنس کوگلر، یکی از اعضای موسس اتحادیه جراحی انکساری (RSA) می گوید بسیاری از افراد مبتلا به خشکی چشم متوجه سنگینی چشمان خود می شوند.
علل خشکی چشم:
خشکی چشم علل و عوامل خطر متعددی دارد.
الف) کاهش تولید اشک:
اشک سه لایه دارد. لایه بیرونی روغنی، لایه میانی آبکی و لایه مخاط داخلی وجود دارد.
اگر غده هایی که عناصر مختلف اشک شما را تولید می کنند ملتهب باشند یا آب، روغن یا مخاط کافی تولید نکنند، می تواند منجر به این سندرم شود.
ب) افزایش تبخیر اشک:
وقتی اشک‌های شما به اندازه کافی از این سه لایه نداشته باشند، به سرعت تبخیر می‌شوند و چشمان شما نمی‌توانند رطوبت ثابتی را حفظ کنند.
عوامل خطر:
سندرم خشکی چشم در افراد 50 ساله و بالاتر شایع‌تر است و زنان بیشتر از مردان این بیماری را تجربه می‌کنند.
برخی عوامل خطر ممکن است شما را مستعد خشکی چشم کند.
- افرادی که باردار هستند، کسانی که تحت درمان جایگزین هورمونی هستند یا در دوران یائسگی قرار دارند نیز در معرض خطر بیشتری هستند. شرایط زیربنایی زیر نیز می تواند خطر شما را افزایش دهد:
- آلرژی مزمن
- قرار گرفتن در معرض باد یا هوای خشک، مانند قرار گرفتن مداوم در معرض بخاری در طول زمستان
- جراحی لیزیک چشم
- برخی از داروها، از جمله آنتی هیستامین ها، ضد احتقان بینی، قرص های ضد بارداری و داروهای ضد افسردگی
- استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی
- به اندازه کافی پلک نزدن
- بیماری تیروئید یا سایر شرایطی که چشم را به جلو می برد
- لوپوس، آرتریت روماتوئید و سایر اختلالات سیستم ایمنی
- کراتیت مواجهه، که از خوابیدن با چشم‌های نیمه باز یا بیماری‌های پزشکی مانند فلج عصب صورت یا داشتن پلک‌های بیرون زده که باعث قرار گرفتن در معرض قرنیه می‌شود، رخ می‌دهد.
- کمبود ویتامین A، که در صورت دریافت تغذیه کافی بعید است.
- برخی معتقدند قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور آبی ساطع شده از صفحه نمایش کامپیوتر می تواند به بروز این سندرم کمک کند.
کوگلر می‌گوید: «انسانها در بیرون در منبع عظیمی از نور آبی [از خورشید] تکامل یافتند. بنابراین پیشنهاد اینکه صفحه‌های کامپیوتری بیشتر از نور خورشید باعث مشکلات نور آبی می‌شوند، چندان منطقی نیست.
با این حال، او می‌گوید، خیره شدن به صفحه‌های کامپیوتر برای ساعت‌های متمادی رفلکس پلک زدن ما را سرکوب می‌کند، که منجر به خشکی بیشتر چشم‌ها می‌شود.
این ایده خوبی است که هنگام استفاده از رایانه استراحت کنید. او می‌گوید برخی از افراد هنگام استفاده از رایانه با استفاده از عینک‌های فیلتر کننده نور آبی احساس راحتی بیشتری می‌کنند و این هیچ آسیبی نخواهد داشت.
چه زمانی باید کمک پزشکی دریافت کرد؟
اگر احساس می‌کنید چشم‌هایتان خشک است و به‌طور ناگهانی نمی‌توانید مانند گذشته ببینید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
خشکی چشم بهتر است زودتر درمان شود. کوگلر می گوید اگر برای مدت طولانی درمان نشود، مدیریت آن دشوارتر می شود.
گزینه های درمانی:
درمان سندرم خشکی چشم به شدت آن بستگی دارد و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اشک مصنوعی:
قطره‌های چشمی که رطوبت چشم شما را افزایش می‌دهند، از رایج‌ترین درمان‌های سندرم چشم خشک هستند. اشک مصنوعی نیز برای برخی افراد خوب عمل می کند.
- پلاگ های اشکی (Lacrimal plugs):
یک چشم پزشک ممکن است از پلاگ ها برای مسدود کردن سوراخ های تخلیه اشک در گوشه چشم شما استفاده کند. این یک روش نسبتاً بدون درد و برگشت پذیر است که از دست دادن اشک را کند می کند.
اگر وضعیت شما شدید باشد، چشم پزشک ممکن است پلاگ ها را به عنوان یک راه حل دائمی توصیه کند.
داروهای مورد استفاده در درمان خشکی چشم:
رایج ترین دارویی که برای این سندرم تجویز می شود، یک ضد التهاب به نام سیکلوسپورین (Restasis) است. این دارو تولید اشک را در چشمان شما افزایش می دهد و خطر آسیب به قرنیه را کاهش می دهد. Xiidra همچنین یک درمان با نسخه رایج است.
اگر مورد خشکی چشم شما شدید است، ممکن است لازم باشد تا زمانی که دارو اثر می‌گذارد، از قطره‌های چشمی کورتیکواستروئیدی برای مدت کوتاهی استفاده کنید.
اگرچه به ندرت تجویز می شود، اما داروهای جایگزین می توانند شامل کولینرژیک ها مانند پیلوکارپین باشند. این داروها به تحریک تولید اشک کمک می کنند.
اگر داروی دیگری باعث خشکی چشم‌های شما شده است، پزشک ممکن است نسخه شما را تغییر دهد تا دارویی را پیدا کند که چشم شما را خشک نمی‌کند.
عمل جراحی:
اگر سندرم خشکی چشم شدید دارید و با درمان های دیگر برطرف نمی شود، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.
یک روش جراحی می‌تواند به طور دائم سوراخ‌های تخلیه گوشه‌های داخلی چشم‌های شما را ببندد تا به چشمان شما اجازه دهد تا مقدار کافی اشک را حفظ کنند.
مراقبت در منزل:
اگر تمایل به درمان خشکی چشم دارید، می توانید از یک مرطوب کننده برای افزایش رطوبت اتاق خود استفاده کنید. محدود کردن استفاده از لنزهای تماسی و کم کردن زمانی که جلوی کامپیوتر یا تلویزیون می گذرانید نیز ممکن است کمک کننده باشد.
رویه های درمانی خشکی چشم:
کوگلر خاطرنشان می‌کند که درمان‌هایی مانند LipiFlow که کمک می‌کند اشک راحت‌تر جاری شود و BlephEx نیز وجود دارد که یک متخصص مراقبت از چشم برای تمیز کردن پلک انجام می‌دهد.
پزشک با کمک روش LipiFlow thermal pulsation غدد چربی مسدود شده را تمیز می‌کند. در این روش که 12 دقیقه طول می‌کشد، چیزی شبیه به یک لنز بزرگ بر روی چشم و پشت پلک‌ها قرار می‌گیرد و صفحه‌ی محافظ دیگری هم در خارج پلک فرد قرار گرفته و هر دوی این وسایل پلک را گرم می‌کنند.
درمان های خانگی برای خشکی چشم:
برخی معتقدند مکمل های اسید چرب امگا 3 برای افراد مبتلا به خشکی چشم مفید است. اما شواهد و منبع مورد اعتماد برای این موضوع متناقض است. یک مطالعه در سال 2018 که توسط مؤسسه ملی بهداشت (NIH) تامین شد، به این نتیجه رسید که مکمل‌های امگا 3 در درمان خشکی چشم متوسط تا شدید بهتر از دارونما نیستند.
اگر عوامل محیطی باعث خشکی چشم شما شود، برخی تغییرات سبک زندگی ممکن است به شما کمک کند. این عوامل محیطی می تواند شامل اجتناب از قرار گرفتن در معرض دود سیگار و محافظت از چشمان خود با استفاده از عینک در طول فعالیت های خارج از منزل، به خصوص زمانی که باد می وزد.
اضافه کردن یک مرطوب کننده به خانه می تواند رطوبت را در هوا وارد کند که ممکن است به کاهش خشکی چشم کمک کند.
سوالات متداول در مورد خشکی چشم:
موارد زیر شامل سوالات متداول در مورد این بیماری است.
- آیا درمانی برای خشکی چشم وجود دارد؟
به طور کلی این بیماری یک بیماری مزمن در نظر گرفته می شود. کوگلر می گوید که می توان آن را به طور موثر مدیریت کرد اما درمان نمی شود.
- کدام لنزهای تماسی برای این سندرم خوب هستند؟
دکتر برایان باکسر واچلر، جراح چشم بورلی هیلز، می گوید که لنزهای تماسی نرم برای افرادی که چشم های خشک دارند راحت تر از لنزهای تماسی سخت هستند.
لنزهای نرم می توانند مرطوب بمانند و به چشم اجازه دهند بهتر از لنزهای سخت نفس بکشد. برخی از بیماران لنزهای تماسی روزانه را راحت تر از لنزهای تماسی طولانی می دانند.
- بهترین قطره برای خشکی چشم چیست؟
گزینه های بدون نسخه برای خشکی چشم معمولاً شامل قطره های چشمی، ژل ها و پمادها هستند. بسیاری از این محصولات دارای موادی هستند که به حفظ رطوبت کمک می کنند.
باکسر واچلر می گوید کربوکسی متیل سلولز یک ماده تسکین دهنده رایج است. تولیدکنندگان مختلف، مواد [تسکین دهنده] خود را دارند و [انتخاب برند] اغلب به ترجیحات شخصی بستگی دارد.
به دنبال محصولاتی باشید که دارای روان کننده هایی مانند کربوکسی متیل سلولز و الکترولیت هایی مانند پتاسیم هستند.
- علت خشکی چشم در شب چیست؟
کوگلر می‌گوید خشکی چشم در شب معمولاً ناشی از هر کاری است که در طول روز انجام می‌دهید. بنابراین اگر شما تمام روز به کامپیوتر یا کتاب خیره می‌شوید، با کاهش پلک زدن، چشم‌های شما در شب خشک‌تر می‌شوند.
حفظ آب کافی سطح چشم در طول روز ممکن است علائم را در عصر بهبود بخشد.
- علت خشکی چشم در صبح چیست؟
کوگلر می گوید: خوابیدن با پنکه سقفی یا جریان هوای دیگر، علائم این سندرم را تشدید می کند. او توصیه می کند منبع جریان هوا را حذف کنید.
او همچنین استفاده از پمادها را در طول شب در چشم برای حفظ رطوبت تا زمانی که صبح از خواب بیدار می شوید، توصیه می کند.
نتیجه گیری:
خشکی چشم می تواند ناشی از تولید ناکافی اشک یا تبخیر بیش از حد اشک باشد.
اگر این مشکل را تجربه می کنید، می توانید اقداماتی را انجام دهید تا چشمانتان احساس بهتری داشته باشد. ممکن است با استفاده از اشک مصنوعی احساس آرامش کنید، اما اگر این کافی نباشد، درمان‌های دیگر، از جمله داروها و جراحی، ممکن است کمی تسکین داشته باشند.
با یک چشم پزشک صحبت کنید تا بفهمید کدام درمان ممکن است برای شما مفید باشد.